top of page
münireB.jpg

Münire
Özgencan

İstanbul’da 1969 yılının güz mevsiminde doğdu. Anadolu Üniversitesinden mezun oldu. Edebiyatla ilk gençlik yıllarında sadece okur olarak sürdürdüğü bağını 2008 yılında katıldığı bir atölye sayesinde kelimelerin büyüsünü keşfedip, söyleyecek sözünü, hayatla derdini öykülerine taşımıştır. Büyülü Yolculuk 2009’da, 2013 yılında Genel Hayat Öyküleri, 2014 yılında Kadın Sesleri, 2016 yılında Ben miyim Kurban, 2018 yılında Son Gemi Antoloji 2 adlı seçkilerde öyküleri ile yer aldı. Ekin Sanat, Galapera fanzin, Vagon, Edebiyatist, Varlık dergilerinde öyküleri yayınlandı. Halen öykü yazmaya devam ediyor. Çeşitli etkinliklerde Yaratıcı Yazarlık üzerine konuk yazar olarak katıldı.

  • Instagram
  • Facebook
  • Twitter
  • Youtube
BAŞKADÜŞLERZAMANI.png
XX KUŞAĞIÖYKÜLERİ.png
münire.jpg
Evlilik Öyküleri.png
KADIN SESLERİ.png
3 Kadın Öykücü Seti.png

İncir Ağacı

Yaz başı… Sıcak. Rüzgâr esmiyor. Rüzgâr. En sevdiğim. Beyoğlu’nda bir bahçe. Bahçeden taşan sesler… Sesler hep… Havuzun şırıltısı. Gülüşmeler sonra. Dinliyorum.

“Akşam olmak üzere, gölgeler uzamaya başlamış,” dedi Sofi. “Akşamsefaları açmış mı?” diye sordu şen sesiyle Anna. Akşamsefaları habercisidir uzun yaz gecelerinin.

 Çilingir sofrasının başında Tahir usta, Sofi, Anna, Manav Veysel, Yorgo, bir de deli Melahat. Deli dedimse akıllı delilerden. Deli olmayı seçenlerden hani. Anılar, sevinçler, hüzünler, şarkılar. Hep şarkılar…

bottom of page