“Aşkın Suçlusu Ernestine... Aşığına ihanet etmiş olan Ernestine... Böyle hile hurda şeyler nasıl olur da böylesi saf bir ruhta yer edebiliyordu? Ve tadı damağımdan hala gitmeyen o öpüşü... Ondan almış aldığım o tek ve tatlı öpüş, o yalanların aşağıladığı bir ağızdan kopup gelebilir miydi? Hayır, hayır sevgili ruh... Her ikimiz de aldatılıyoruz. Benim durumumdan yararlanmak isteyen canavarların işi bu, ki senin gözünde düşürmek istiyorlar beni... Meleğim, sakın kanma o sahte adamlara; varlığını Tanrı’dan alan senin ruhun yeryüzünün bütün günahlarından uzak olsun!”