Kadın gecenin içinden
Yürüdü yalnızlığına.
 
Kıyıda bir iğde ağacına
Asmıştı umutlarını
Topladı birer birer
Kimselere sezdirmedi
Sakladı ceplerinde
Günler boyu.
 
Kadın yorgun
Cebinde umutları
Geceye yasladı sırtını
Ay ışığını yoldaş edindi
Sokak lambalarını şahit.
Ve geceden geçip
Ağır ağır yürüdü yalnızlığına.