“Mavi Tenli Kadın, bir deri bir kemik kalmış bir ot oğlanın narin başını mengeneye benzeyen eliyle okşuyor ve hoplaya hoplaya gülüyordu. Dırdırla dolu karanlık dünyayı böylesi bir neşeyle topa tut-ması gözle görülmeden inanılacak bir şey değildi. Oğlan öyle dengesiz biriydi ki, yaptığı biçimsiz bir hareket yüzünden belindeki tabancası nerdeyse olduğu gibi göründü, okuma yazma bilmeyen bu çocuk on altısından fazla görünmüyordu. Ot oğlanlar arasında en cahil olanıydı, ama nedense suratı cahil bir surat değildi. İnsanı korkutan, tütsülenmiş gibi baygın kapkara gözler, bembeyaz dişler, hafif kambur duruş ve yıkandığı şüpheli giysilerin toplamıydı. Sıkmacı kadınlar gibi kucakta kalmış değildi, ama gerçek bir annesi olmasına rağmen yüzde yüz kucakta kalmıştan daha beterdi, hayatın-da bir kez bile karşılaşmadığı gerçek baba