“Gelecek, bizden bir şekilde davacı olacak. Tarihe kara yüzlü birer mahkûm olarak geçeğiz. Gelecek nesil bunları ne bilgisayardan ne televizyondan ne de diğer teknoloji ürünlerinden öğrenebilir. Bu bilgiler öğrenilmez ancak yaşanır.
Bir aciz olarak ben de geçmişi yazarak geleceğe aktarmayı ödev olarak gördüm. Ödevimi yerine getirerek, vicdanımla baş başa kaldığım zaman rahat olmak istedim. Tarihe kara yüzlü bir mahkûm olarak gömülmek istemedim. Kültürümüzü aktarma görevinde benim de emeğim olsun istedim.
(…)
Öykülerde anlatılan olaylar, eskilerden bana aktarılmış olan yaşanmış olaylardır. Öyküleri yazarken objektif olmaya özen gösterdim. Hiçbir şekilde kendi kanaatimi, yorumumu, düşüncemi katmadım. Onları değiştirmeden, duru halleriyle sundum.”